Er zijn twee geslachten. Geen drie, geen 71, en zeker geen oneindig aantal. Sekse is geen spectrum, een continuüm, een caleidoscoop, een prisma of welke andere metafoor ook. Er zijn er twee: vrouwelijk en mannelijk. Geen enkel wetenschappelijk gegeven suggereert dat er meer geslachten bestaan.
De overtuiging dat gender een spectrum is, wordt gepromoot door zowel reguliere media, wetenschappelijke tijdschriften als medische organisaties. Zelfs een prestigieus wetenschappelijk tijdschrift als Nature geeft ruimte aan auteurs die beweren dat ‘het idee van twee geslachten simplistisch is’ en dat ‘biologen nu denken dat er een breder spectrum is’. De afgelopen jaren zijn talloze beroemdheden als non-binair ‘uit de kast gekomen’. Er zijn ook tal van maatschappelijke richtlijnen en beleidsveranderingen doorgevoerd. Sinds 2018 is het Nederlands paspoort verkrijgbaar met een X, van genderneutraal, in plaats van M of V als aanduiding van het geslacht; dit op basis van zelfindicatie.
Feit is dat mensen twee soorten geslachtscellen hebben: eicellen en zaadcellen. Tussenliggende varianten bestaan niet. Aangezien biologisch geslacht en gender beide door deze varianten worden bepaald, is gender per definitie mannelijk of vrouwelijk; dus geen spectrum maar binair.
Iedereen is tot op zekere hoogte een combinatie van mannelijke en vrouwelijke eigenschappen. Binnen de twee geslachten is sprake van natuurlijke variatie. Sommige vrouwen hebben iets typisch mannelijks over zich – en omgekeerd. Het is niet logisch om degenen die niet precies in het hokje passen een heel andere geslachtscategorie toe te wijzen. Zelfs als je geslacht en gender losmaakt, dan nog valt de overgrote meerderheid van de mensen duidelijk in een van de twee categorieën.
Zie ook: Sex Chromosome Variants Are Not Their Own Unique Sexes