Transgenderwet

2023 is het jaar van de Transgenderwet. Als deze wordt aangenomen, krijgt gender voorrang boven geslacht (op basis van zelfidentificatie). Voor het eerst komt dan een subjectief element in de Nederlandse wetgeving. Weinig Nederlanders beseffen hoe ingrijpend dat is, waarschuwen critici. Meer hierover:

  • Een meerderheid van de Nederlanders voelt niets voor de nieuwe Transgenderwet, blijkt uit een onafhankelijk onderzoek door DirectResearch. Wijzigen van het geslacht op de geboorteakte vraagt volgens hen om een deskundigenverklaring en een minimumleeftijd van 18 jaar.
  • In landen waar zelfidentificatie al praktijk is, komen serieuze problemen naar voren: een biologische man, met penis, noemt zich vrouw en krijgt toegang tot vrouwentoiletten, kleedruimten of gevangenissen. Stichting Voorzij houdt een logboek van incidenten bij – en signaleert een patroon.
  • Volgens een manifest van Gendertwijfel is de nieuwe Transgenderwet onnodig en gevaarlijk.
  • Sociologe Elise van Hoek voert in EWmagazine een pleidooi om eerlijk te zijn over de verstrekkende gevolgen van de Transgenderwet, vooral voor vrouwen.
  • Het is kwalijk als jongeren vanaf 16 jaar zelf kunnen besluiten hun geslachtsregistratie te wijzigen, zonder tussenkomst van een arts en zonder instemming van ouders, schrijft onderwijskundig adviseur Marianne Driessen in De Stentor.
  • Feministe in De Telegraaf : „Vrouwen- en homorechten, alles waar wij zo hard voor hebben gevochten in de jaren 60/70, staan onder druk.”
  • Lees ’Geslacht doet ertoe: niet aan morrelen’, in De Telegraaf.
  • Wie beschermt de twijfelende puber in de nieuwe Transgenderwet, vraagt arts en radioloog Trude Klijnsmit zich in de Volkskrant af.
  • Willen we een samenleving waarin jonge mensen met vragen over hun (gender)identiteit direct als ‘trans’ worden aangemerkt en worden aangemoedigd tot onomkeerbare medische ingrepen? Te lezen op Wynia’s Week.
  • De nieuwe Transgenderwet maakt de begrippen man en vrouw inhoudsloos, schrijft huisarts Gerrit Roorda in Trouw.

Transitie

Een geslachtstransitie is ingrijpend. Het betekent een grote verandering in het leven van de persoon zelf. Het heeft ook grote impact op het lichaam en op de omgeving. Niet alle aspecten van een transitie zijn op dit moment in de reguliere media in beeld. Een aantal – toch belangrijke – elementen op een rij.

Spijt

Spijt en detransitie zijn voor onderzoekers een taboeonderwerp. De Britse psychotherapeut James Caspian mag van zijn universiteit niet onderzoeken waarom mensen spijt van een transitie (kunnen) hebben. Maar het begrijpen van de redenen waarom sommige transgenders stoppen met de behandeling is de sleutel tot het verbeteren ervan, schrijft Reuters.

Niemand weet hoeveel mensen hun transitie betreuren. Vast staat dat het aantal mensen met spijt veel hoger ligt dan het cijfer van 1 à 3% dat meestal wordt vermeld. Onderzoek laat zien dat minder dan een kwart (24%) van de transgenders die hun medische behandeling stopzetten, hun behandelende artsen hiervan op de hoogte brachten. Onderzoek onder 237 mensen die hun geslachtstransitie betreuren, laat zien dat voor een grote meerderheid van hen de transitie hun emotionele problemen niet oploste.

Vooral vanaf 2016 zien we hoe detransitioners video’s gaan posten waarin ze hun ervaring delen. Inmiddels zijn er tal van projecten opgericht waar detransitioners terecht kunnen, zoals Pique Resilience Project, Post Trans, Detrans Voices. Op het Amerikaanse platform Reddit vinden detransitioners elkaar.

Plastische chirurgie kan verkeerd uitpakken, ziet de Volkskrant.

Deze Nederlanders kozen voor geslachtstransitie en kregen spijt:

  • Jasper ging rond zijn 19e in transitie omdat hij zich vrouw voelde, maar besloot uiteindelijk toch om als man verder te leven. Wierd Duk spreekt met hem.
  • Maarten geeft aan dat transitie zijn leven heeft verwoest.
  • Het verhaal van Teiresias, een man met spijt van zijn transitie, is te horen en te volgen.
  • Jenny heeft spijt van transitie naar jongen: ‘Je kunt ook een jongensachtig meisje zijn’.
  • Jet kreeg op 15-jarige leeftijd de diagnose genderdysforie en ging in transitie. Ze spreekt zich uit op Twitter.

Meer verhalen van detransitioners:

  • De Amerikaanse Grace Lidinsky Smith ging in 2018 in behandeling bij een genderkliniek, maar besloot na haar transitie weer als vrouw door het leven te gaan. Ze deelt haar verhaal met Argos.
  • De Schotse Sinead Watson ging in 2015 in transitie, tot haar verdriet. Het is voor haar hét thema op Twitter.
  • Benjamin A. Boyce plaatst gesprekken met detransitioners op zijn YouTube-kanaal.

Sarah maakte honderd portretten van vrouwen die kozen voor detransitie.

Behandeling van genderdysforie bij kinderen

Waarom melden steeds meer jonge kinderen zich voor een genderbehandeling? Nieuw onderzoek moet onder meer dat duidelijk maken. EenVandaag hierover.

Genderdysforie komt al op jonge leeftijd voor. Bij de meeste kinderen verdwijnt deze echter. Het is wijs bij prepuberale kinderen voorzichtig te zijn met een complete sociale rolwisseling, concludeert Thomas Steensma op basis van zijn promotieonderzoek.

Het bevestigen van de genderidentiteit van kinderen staat onder zware kritiek. Volgens deze studie is deze benadering (het zogenaamde Dutch Protocol) gebaseerd op een mythe. De internationale Society for Evidence Based Gender Medicine (SEGM) zegt dat artsen hiermee dringend aan de slag moeten.

Puberteitsremmers

  • Een aantal wetenschappelijke onderzoeken werpt licht op het effect van puberteitsremmers op de botten. Artikelen in 2015, 2017, 2019 en 2019, 2020 en 2021 en 2021.
  • Bij meisjes die puberteitsremmers krijgen, blijken psychiatrische problemen (zelfmoordgedachten, zelfbeschadiging, angst, genderincongruentie – d.w.z. ontevredenheid over sommige geslachtsaspecten van hun lichaamskenmerken) toe te nemen, blijkt uit onderzoek (2021).
  • Proeven met muizen brengen gedrags- en neurobiologische effecten aan het licht: depressies bij vrouwtjes en bij mannetjesmuizen stress en minder interesse in vrouwtjes (2020).
  • Samen met cross-seksehormonen maken puberteitsremmers onvruchtbaar en seksueel disfunctioneel. Amerikaanse genderartsen schrikken van de effecten van puberteitsremmers.
  • De Britse socioloog dr. Michael Biggs brengt de ontwikkeling van puberteitsremmers in kaart en laat het nog steeds experimentele karakter ervan zien (2022).
  • The New York Times zoomt in op de langetermijneffecten van puberteitsremmers.

EenVandaag sprak met Lennart. Zijn dochter gaf vrij plotseling aan verder als jongen door het leven te willen gaan.